Page 41 - 13. SAYI EYLÜL
P. 41

60+Tazelenme Üniversitesi gelişimi canlıların temel
     özelliği olarak kabul eder. Gelişme tüm davranış
     alanlarında her zamankinden daha yüksek kalite
     seviyelerine ulaşmaya çalışan hedefli, dinamik bir
     süreçtir. Platon ve Aristoteles’ten beri insanın
     yaşamında önemli bir rol oynamıştır. Ancak zamanla
     değişikliğe uğramıştır. Darwin'in evrim teorisine
     dayanan 19. Yüzyıl’ın biyolojik yaklaşımlarında, felsefi
     ve biyolojik-genetik bakış açısında, önceden oluşmuş
     olan yapıların kademeli olarak açılma süreci olarak
     tanımlanmıştır. Davranışçı kavramların etkisi altında,
     sadece öğrenme süreçlerinin sonucu olarak kabul
     edilir. Aynı zamanda, sosyalizasyon terimine yerini
     bırakmıştır. Öncelikli olarak çocuk ve ergenlerle ilgili
     olduğu kabul edilmiştir. Bu yüzden yetişkinlik, uzun
     süre gelişim perspektifinden düşünülmemiştir.



                                                              belirleyici faktör olarak kabul edilmesine yönelik eleştiriler
                                                              artmıştır. Ancak bunların bugün değeri kalmamıştır.
                                                              Yetişkinlerde gelişimin sadece değişim anlamına gelmesi
                                                              gerekmediği, aynı zamanda davranışsal tutarlılığın da
                                                              yaşam seyrinde önemli olduğu artık kabul edilmiştir. Gelişim
                                                              psikologları Rolf Oerter ve Leo Montada, gelişimde, canlı ve
                                                              sosyal ortamların yanı sıra, cansız ortamın ve biyolojik
                                                              özelliklerin de çok katmanlı bir sistem olarak oynadıkları
                                                              rollere dikkat çekmektedirler. Gelişim, bireyin yaşam durumu
                                                              dikkate alınarak, ekolojiyle etkileşime bağlı aktif sürecin
                                                              sonucu olarak tanımlanmaktadır. Nesnel koşullardan ziyade
                                                              bunların seçici algılanışı ve değiştirilerek işlenmesi
                                                              önemlidir.
     Bununla birlikte Jean Piaget'e dayanan gelişimsel-
     psikolojik strüktür teorisinde gelişim sürecinin kendine
     özgü nitelikleri vurgulanmaktadır. Gelişim nispeten      Hem eko-psikolojik gelişim teorisi hem de yaşam boyu
     kalıcı değişimlere yol açan, basit öğrenme               gelişim kavramı, gelişimin farklı formları olabileceğini, yaşam
     süreçlerinden farklı ve daha karmaşık süreç olarak,      süresi boyunca davranış ve deneyimdeki değişiklik ve
     bireysel davranış veya performans üzerindeki etkileri,   sabitliğin insanlar arasında büyük ölçüde değiştiği bilgisini
     sistemin yapısına ve çalışma biçimine yaptığı etkiler ile  önemli ölçüde teşvik etmiştir. Bireyin kendini geliştirme
     dikkate alınır. Almanya’da H. Thomae 20. Yüzyıl’ın       sürecinde evrensel yasaları ortaya çıkarma iddiasından
     ortalarında, gelişim ile ilgili teorik varsayımları kapsamlı  vazgeçen diferansiyel gelişim psikolojisi, bunun yerine,
     bir tanımda özetlemeye çalışmıştır. Bu tanımda,          bireylerarası farklılıkların yanı sıra, bunlara neden olan veya
     bireysel özgeçmişe süreklilik atamak, gelişim            bunları sağlayan faktörlere odaklanmıştır.
     süreçlerini karakterize etmek için kullanılan ana kriterler
     ifade edilmiştir: Süreçsellik, sıralılık, süreklilik, tek  Henüz 1950'lerin sonlarında yaşlılar için eğitim çalışmaları
     yönlülük ve tersinmezlik kavramlarını tüm yaşam ile      vardı. Ancak 1960'lı yılların sonu ve 1970'lerin başı
     ilişkilendirmek istemiştir. Gerontolog Paul Baltes       arasındaki dönem göze çarpmayan çalışmalarla geçmiştir.
     gelişimin, yaşam boyu bir süreç olarak kavranmasında     Bazı bilim insanları yaşlı eğitimi düşüncesinin tehlikeli
     itici güçlerden birinin Batı Virginia Konferansı olduğunu  olduğunu, yaşamın son evresinin de okulluluk planları ile
     belirtir. Buna paralel olarak gelişimin yaşlılık değerlerini   gireceği endişesini vurgulamaktadır.


                         SAYFA 40 • SOSYAL HİZMET MAGAZİN • SERBEST YAZI • EYLÜL 2021
   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46