Page 49 - 14. SAYI ARALIK KAPAK Kopyası

SAYFA 48 • SOSYAL HİZMET MAGAZİN • SOSYAL ÇALIŞMACININ BİR GÜNÜ • ARALIK 2021

SOSYAL HİZMET

UZMANININ HUZUREVİNDE
BİR GÜNÜ

ZEYNEP ÇETİNKAYA*

Bir hayata dokumak için güne başlıyor ve yol alıyorum.
Kapıdan girerken yaşlı teyzelerim kahvaltı saatini
beklerken, oturma banklarında otururken beni kapıda * 1994 Kale/Malatya doğumluyum. İlköğretim ve lise
görüyor, sıcak gülümsemeleriyle beni karşılıyor. Bir anda eğitimimi Malatya’da tamamladıktan sonra 2013
hep bir ağızdan günaydın haykırışları yükseliyor. Sabah yılında İstanbul Üniversitesinde Sosyal Hizmet
böyle bir motivasyon ile sosyal servise büyük bir güçle Bölümüne başladım. Dört yıllık lisans eğitimim
gidiyor ve işe koyuluyorum. Önce günlük yapılması sürecinde Halkalı Yetiştirme Yurdu ve Avrupa Yakası
gerekenleri planlayıp sonrasında bir bardak çay içtikten Çocuk Evleri Koordinasyon Merkezi Müdürlüğünde
sonra asıl yerimiz olan sahaya çıkmaya hazırım. Kadın stajlarımı tamamladım. 2017 yılında 3,14 ortalama ile
evimizde kalmakta olan teyzelerimizin yanına uğrayıp hal bölümden mezun oldum. “Adsız Alkoliklere Devam
hatırlarını soruyor, bir sıkıntısı ve sorunu olup olmadığı Eden Bireylerin İlk Kullanımdan Ayık Kalmaya Evrilen
hakkında bilgi alıyorum. Nermin Teyze var, kızının Serüvenine Bir Bakış: Nitel Bir Araştırma” konulu 2020
kendisinin aramamasından söyleniyordu başta. Ancak yılında arkadaşlarım ile yayınlanan bir makalem
kendisine telefon aldık, kullanmayı öğrettik; önce istemedi bulunmaktadır. 2020 yılından itibaren Aile ve Sosyal
telefonu, ben kullanamam dedi. Biz yaparsın sen, bir kere Hizmetler Bakanlığına bağlı resmi bir huzurevinde
dene yapamazsan kullanmazsın dedik. Nermin Teyze sosyal çalışmacı olarak görev yapmaktayım. Çocuğa
şimdi konuşmak istemediği kızıyla dakikalarca yönelik ihmal ve istismar, bağımlılık ve mevzuat ilgi
konuşmakta, her ne kadar kendisi bize istemiyorum dese alanlarımdan.
de bir yandan gönlü hoş oluyor, kalbinin derinliklerindeki
yumuşaklık ortaya çıkıyor. Bizde bir meslek elemanı
olarak bir yaşlımızın aile bağlarının kopmaması ve televizyondaki filmi yorumlayıp gülüyoruz. Tabii arada
yaşlının psiko-sosyal iyilik halini korumak amacıyla birbirlerini bana şikâyet etmeyi de unutmuyorlar. Sohbet
yaptığımız bu arabulucuğun ne kadar kıymetli olduğunu muhabbet derken zamanın nasıl geçtiğinin farkında
bir kez daha görmüş oluyoruz. olmuyorum ancak daha görüşülecek çok kişi var.
Teyzelerimden müsaade isteyip karı-koca çiftlerinin olduğu
Yan odaya geçiyorum ve Betül Teyzem elinde renkli bölüme doğru yol alıyorum. Dört çiftin birbirinden farklı
örgüsüyle beni karşılıyor. Bir yandan akşam yaptıklarını hikâyeleri, hatıraları ve yaşanmışlıkları var. Ömürlerinin
anlatıyor, bir yandan da kendince örgünün inceliklerini son zamanlarını çocuklarından uzakta burada birlikte
anlatıp, yaptığı son parça ürünü de bana hediye etmeyi geçirmeye karar vermişler. Tabii bazılarında hiç çocuk
unutmuyor. Hediyemi de alıp oturma salonuna sahibi olamamanın, evlat hasreti çekmenin hüznü var.
geçiyorum. Diğer tatlı teyzelerim oturmuş muhabbet Ancak huzurevine geldikten sonra buradaki herkes onların
ediyor; bir yandan da birlikte televizyon izliyorlar. Ben de sanki birer evladı; yalnızlıklarına sevinç kaynağı olmuştu.
hemen aralarına katılıyorum. Birlikte sohbet ediyoruz, Neriman teyzeyi odasında televizyon izlerken buluyorum,

W W W . S A B E V . O R G . T R / S O S Y A L - H İ Z M E T - M A G A Z İ N • S H M A @ S A B E V . O R G . T R